Od Brzozowej Łapy C.D Mroźna Burza

Szłam na patrol kiedy ujrzałam straszny widok... przez las szła młoda kotka....Moja Stara przyjaciółka Popielate Ucho. Bardzo mocno ranna. Tak wyglądała:

 Ale z tymi ranami wyglądała raczej tak:

Cała zmasakrowana a jej wielki okrągły brzuszek uginający się pod ciężarem nienarodzonych kociąt, również był lekko zadrapany. W końcu padła na ziemię. Spanikowałam. Pobiegłam po pomoc. Nad Jeziorem Nieśmiertelnych spotkałam Mroźną Burzę. Wyskoczyłam z krzaków jak torpeda i zziajana krzyczałam:

BŁ: Kotka..Moja Stara...Pzyjaciółka...Popielate Ucho...jest...W ciąży...Ranna...Bardzo...Umiera..Szybko...Biegnij po...Przyćmione Futerko i...Księżycowy Wiatr...I Lamparcią Gwiazdę...POMÓŻ JEJ!
Znowu pobiegłam do Popielatego Ucha leżącej w lesie. Mocno krwawiła. Myślałam że nie przeżyje. Położyłam się przy niej.

PU: Brzozowa Łapa...To ty?

BŁ: Tak Popielate Ucho...Kto ci to zrobił?!

PU: Kl...Klan Świerku...Weszłam na ich teren ale...tego nie wiedziałam i...oni tak mnie zranili...

Powoli zamykała oczy.

BŁ: Nie zamykaj oczu, nie zamykaj mówię!

Położyłam głowę na jej barku.

BŁ: NA POMOC!

<Mroźna Burza?>