Od Kasztanowego Ogona

Wróciłam po walce z klanem krwi ,ale trochę później ,ponieważ poszłam coś zjeść. I się przespać Zauważyłam jak wszystkie koty pochylały głowy nad Ognistym Ogonem. Przecież to on mnie uratował przed Klanem Krwi! Podbiegłam i również się pochyliłam i zaczęłam płakać. Odeszłam. Poszlak nad Spokojną Rzekę. Tam usiadłam pod drzewem. Miało one złote liście. Zagrzebałam się w opadniętych liściach. Było trochę zimno. W końcu była tam rzeka ,wiatr i noc. Nie wiedziałam co robić. Było mi smutno z powodu Ognistego Ogona. Ale cóż. Pewnie tak Gwiezdny Klan chciał. Rozejrzałam się. Zauważyłam jakąś dziurę weszłam do niej. Potknęłam i spadłam na sam dół.



Było pięknie. Postanowiłam tam zamieszkać. Jednak poczułam chłód. Zauważyłam mały płatek śniegu. Jednak była to za wczesna pora roku. Jeszcze księżyc, dwa! Nie wiedziałam co się działo.