Od Gepardziej Łapy C.D Kasztanowy Ogon

A więc zostałam terminatorką. Ale co to znaczy że moja matka była wspaniała? Cóż...zaimponowała mi szybkość mojej mistrzyni. Złapała te mysz w mgnieniu oka.
- No. Teraz ty. Złap ją. Dalej pokaż co potrafisz!
- No dobrze....
Zaczaiłam się.
- Pamiętaj - Ciało przy ziemi a jego ciężar przenoś na tylne łapy. - Szepnęła mi moja mistrzyni. Tak też zrobiłam - opuściłam zadek, zakręciłam nim, napięłam mięśnie i...Skoczyłam. Ale wylądowałam dosłownie na zbity pysk a mysz uciekła.

 Moja mistrzyni spojrzała na mnie z troską:

- Nie martw się. Mało komu udało się złapać mysz za pierwszym razem.

- Ale chyba też mało kto wylądował na zbity pysk... - Mówiłam tym samym jedząc ziemię. Usłyszałam w krzakach jakieś drwiny:

- No jasne że mało kto! To ty masz talent! HAHAHAHA!!! - To był ten Hałasująca Łapa.

- Zamknij się Mysi Móżdżku!

Wtedy usłyszałam głos jakiś dwóch kotek:

- Masz jakiś problem młody? 

- Lepiej spadaj do swojego mistrza!

Ostatnie co słyszałam to jak ten dureń uciekał. To były moje siostry. Podniosłam się.

- Jeśli on ci dokucza siostrzyczko, to my się nim zajmiemy. - Mówiła Pstrokate Futerko.

- Nie powinien się nawet do ciebie zbliżać. - Ciągnęła Wietrznopręga.

- Dziękuje wam siostry. Ale będę trenować dalej.

- Trening czyni mistrza! To do zobaczenia siostrzyczko.

Już miały odejść, ale znowu przyszedł ten Hałasująca Łapa:

- Jaki trening? Ty już wytrenowałaś lądowanie na ziemi! HAHAHA!

Wietrznopręga była tak blisko jego pyszczka że aż dotknęli się nosami:
- Powiedz to jeszcze raz smarkaczu to wyrwę ci ten niewyparzony jęzor! - Ten Mysi Móżdżek uciekł. 

- Dzięki siostro.

<Kasztanowy Ogonie?>